دیگران..

ما در میان دیگران زندگی می کنیم، روزگار می گذرانیم،

ما میان عوام الناس، عوام الخاص (!) راه می رویم، نفس می کشیم.

اما...

در خلوت خودمان؛ کاری به هیچ کدامشان نداریم، خودمانیم و خودمان. خودمانیم و کتابهایمان، خودمانیم و اندیشه هایمان..

ما در خلوت خودمان، همه آن دیگران را به خودشان وا می گذاریم و تفکرات خودمان را می پرورانیم و می پرورانیم و می پرورانبم...

ما خلوتمان را با بزرگان سیر و سفر داریم...

آری؛

اشتباه نکن..!

با دیگران روزگار بگذران ولی در آنها ذوب نشو... فقط با آنها روزگار بگذران، اما خلوتت را با آنها سهیم نشو..

و رسالت ات را از یاد مبر.

دیگران را همان دیگران بدان.... همین و بس!

خلوت امشب من و محمد رضا (شعبانعلی):

انسان‌های موفق، حرفهایی دارند که به من و شما کمتر می‌گویند. نه به دلیل پنهانکاری و خساست. به دلیل اینکه ما گوش شنیدنش را نداریم. موفقیت، یکی از محصولات گرانقیمت دنیاست. بسیار گران‌قیمت. برایش باید انرژی بگذاری. وقت بگذاری. ریسک کنی. ببازی. مسخره شوی. احمق جلوه کنی. موفقیت در لباس‌های تمیز و مرتب به دست نمی‌آید. در شلوار‌های کهنه و پاره و گلی، حاصل می‌شود. آنها که امروز، کت و شوارهای گرانقیمت به تن کرده‌اند و برای من و شما از موفقیت خود می‌گویند، زمانی به حدی کثیف و خاکی بوده‌اند که کسی به آنها نزدیک نمی‌شده. مسیر موفقیت را نمی‌توان وارونه رفت. باور نکنید حرف آنها را که می‌گویند موفقیت با پوشیدن لباس خوب و ساعت و خودکار خوب، آغاز می‌شود. بسیاری از ما، اگر هزینه‌های موفقیت را بدانیم، جرات نمی‌کنیم راجع به آن حرف بزنیم و ترجیح می‌دهیم آنرا در حد یک آرزو و فانتزی نگه داریم و هرگز به عملی شدنش فکر نکنیم.

پی نوشت: یکی از دوستانم که به شدت منتقد نگاه من است، به من می‌گفت: «آقای فلانی رو نگاه کن. به خاطر یک رانت سیاسی الان چه زندگی‌ای داره…». گفتم: «عزیزم. اون هم هزینه داده. ریسک کرده. اون زمانی که داشت در فلان انتخابات تلاش می‌کرد، شما نوشته‌ی سیاسی معمولی رو روی فیس بوک جرات  نمی‌کردی لایک کنی می‌گفتی تو اداره برام مشکل درست می‌شه!».