شیارهای مغز مرا..
جمعه, ۲۹ مرداد ۱۳۹۵، ۱۱:۱۲ ب.ظ
گم کردهام
رها کردهام
و از میان همه شکلهای هندسی
به پهنه آبهای خاموش پناه بردهام
خردهام مگیر
که
تب زدهام
هذیانیام
شیارهای مغز مرا
برادههای قلب در تپش، پوشانده است
آه
ای نسیم بامدادی دریای آزاد!
کوچه پسکوچههای رگباغهای مسافرخانهام
عابری نمیشناسد
متروکهاش مگذار!
- ۹۵/۰۵/۲۹